Bir süredir hatta uzun bir süredir nete giremiyorum dolayısıyla da bloglara da yazamıyorum.Nedeni ise bilgisayarımızın çökmesi, tamir ettirmek bir süre aldı.Sonra da koşturmacalar derken baya bir zaman geçmiş.
Kızım bu arada 7 ayını tamamladı, 8. ayımızı sürüyoruz artık.Baya baya katı gıdalara geçtik artık, o da büyüyor, artık emmeler eskiye göre daha az.Ama şimdiden o minik dudaklarıyla meme aranmasını, göğsümü tutarak sanki elinden almasınlar dercesine emmesini özledim.Daha seyrekleşti emmeler.Anladım ki ilk özel anımız, sadece bize ait olan o anlardan ilki yavaşça azalıyor ve elimden uçup gidiyor.Ciddi ciddi üzülüyorum, hatta gözlerimin dolduğu oluyor.Seninle geçen her anım eşsiz güzellikte kızım.Sen emerken seni izlemek, o minik parmaklarını tek tek öpmek hiç birşeyle karşılaştıramayacağım bir duygu.Hani anlatılmaz yaşanır derler ya, işte öyle.Artık dış dünyayı iyice merakla incelemeye başladın ki biliyorum bu gittikçe artacak, eksilmeyecek.Senin için tek dileğim Allah'tan hep karşına iyi niyetli güzel insanlar çıksın ve Rabbimin koruyucu melekleri hep yanında olsun.Annen senin için hep duacı olacak zaten minik mucizem.Seni asla anlatamayacağım kadar çok seviyorum bebeğim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder