Çok korktuk...

En korkulu anlarımı bugün yaşadım.Kızımın eline elma verdik bir dilim.Bizde ananesiyle çay içiyorduk.Ön dişler çıktığı için hem biraz damaklarını, dişlerini kullanır hem de ısırma egzersizi yapar alışır dedik.Keşke vermez olaydım, iki dakika geçmeden kızım morarıp, nefessiz kalmaya başladı.Salıncağında oturuyordu.Emniyet kemerini nasıl açtım, nasıl kucağıma aldım bir Allah bir ben bilirim.Sırtına vurup, karnından baskı yapmaya başladım, yok olmuyor bir türlü.Nefesi açılmıyor kızımın.Allah'ım ne yapıcam derken devam ediyorum bir yandan aynı şeylere.Elif'im de bir yandan nefessizlikten çırpınıyor, bir yandan da korkmuş ağlıyor.Allah'ım o 10 saniye nasıl geçti, ömrümden ömür gitti!En sonunda boğazında kalan parça ağzına geldi, hemen parmağımla çıkardım.Nefes almaya başladı ama korkudan ağlamaya devam tabi.Çok korktum çook.Allah kimseye vermesin.En kısa zamanda ilkyardım kursuna gidiyorum karar verdim..

Aman dikkat arkadaşlar, sevgili anneler.Mutlaka çocuğunuzun yanında olun.Ya o sırada bir an mutfağa gitmiş yada herhangi bir şey için odadan çıkmış olsaydım, ya görmeseydim.Olabilecekleri düşünmek bile istemiyorum.Allah'ıma çok şükür yavrumu bana bağışladı.