Mutlu Yıllar

Bir yıl daha bitti.2009'un bana en büyük hediyesi tabiki kızım oldu.Kızım nice mutlu, sağlıklı, huzurlu, paralı ve en önemlisi sevgi dolu, dost dolu yıllar görmeni dilerim.

Herkese ama herkese en i samimi duygularımla yukarıdaki dileklerimi tekrar ediyorum.Yani yıl size yüreğinizden geçenleri versin.Mutlu Yıllar...

Elif'im artık emmiyor :((

Yaklaşık bir aydır yazamıyordum.Çünkü kızımla uğraşıyorum.Alt dişleri çıktı çok şükür, şimdi de sıra üst dişlere geldi.Biri patladı, diğeride gelmek üzere.Onun yarattığı bir huysuzluk, bir anneye düşkünlük var.Evin içinde onsuz hareket edemiyorum desem yeridir.

Ama en büyük üzüntüm şu ki artık emmeyi kesti.Hemde birden, sanırım dişleri yüzünden.Onunla paylaştığımız anlardan ilki böylece ortadan kalktı.Dokuz ay boyunca emdi anne sütünü kızım, daha fazlasını istemedi.Yaklaşık bir ay olacak emmeyeli ama ben o anları o kadar özledim ki.Doktorumuz gelişiminde hiç bir sorun olmadığı ve belli bir süreyi doldurduğu için sorun yok dedi.Ara sıra hala deniyorum, özellikle uyurken geceleri ama inat kız emmiyor.Hatta bir keresinde uykusunda biraz ısrarcı oldum emdirmek için de ısırdı beni :)))

O anların tadını hiç bir şey veremez, Allah bu duyguyu tüm kadınlara nasip etsin inşallah...

Elif Hasta :(((

Evet kızım hasta.Hafta sonu biraz keyifsizdi ve arada öksürük başlamıştı.Bu sabah erkenden doktorumuza gittik ve malesef kızım hasta; orta kulak iltihabı başlamış, bademcikleri şişmiş, burun akıyor, balgam var ama henüz çıkaramıyor çünkü çıkartmayı bilmiyor.Yine biraz mızmızlık ve huysuzzluk dışında keyfi yerinde kuzumun.Ama nerde eski neşesi.İlk hastalığını da maaile yaşıyoruz.Ne kadar zormuş yarabbim.Yanlış anlaşılmasın ama, zor olan bakımı değil.Onun rahatsızlığını bir anda sonlandıracak bir çözüm bulamamak zor olan.Zor olan o öksürürken hiç bir şey yapamamak.Zor olan kusmak üzere olması ve bundan korkup ağlaması karşısında bir şey yapamamak.Sadece anne diye ağlaması bile o kadar zorlaştırıyor ki, oturup onunla ağlayasım geliyor.Allah herkesin çocuğuna sağlık, huzur versin, benimkine de.Rabbim tüm çocukları korusun.Çabuk iyileş annecim.Sana gözüm gibi bakarken nasıl hasta oldun anlamış değilim ama ne olur çabuk iyileş.

Beslenme programımız

Elif'in katı gıdalara geçişi 6. ayının bitiminden sonra başladı.Daha öncesinde anne sütü haricinde hiç bir ek gıda vermedim.Çok şükür sandığım kadarda zorlanmadım katı gıdalara geçişte.Doğrusu Elif zorluk çıkarmadı.Çok şükür birde iyice acıkmışsa iştahla yiyor, tabi anne sütüne de devam ediyoruz.Özellikle geceleri.Benim tatlı kızımın günlük mönüsünü paylaşmak istedim :

Sabah 08:30-09:00 arası kahvaltı : 1,5 dilim bebek ekmeği, yarım yumurta sarısı, dolu bir çay kaşığı, pekmez, 1/4kibrit kutusu iriliğinde  suda beklemiş tuzsuz peynir ve bunları karıştırmaya yarıyacak pompayla sağılmış anne sütü.

Ara öğün: Yoğurt

Öğlen 13:00-14:00 arası sebze yemeği : Soğanı az zeytin yağında hafifçe çevrilmiş, 3-4 defa çekilmiş kıyma eklenmiş, patates, havuç, brokoli, pırasa, karnıbahar, kereviz gurubundan en az dördünün eşliğnde, pirinç katılmış mini parçalı vitamin çorbasına 1,5 dilim bebek ekmeği.

Ara öğün : Meyve suyu yada içine çok az anne sütü katılmış 3/4 muz ezmesi.

Akşam 18:30-19:30 arası muhallebi: Vitaminli pirinç unu muhallabi yada milupa kaşık maması.

Tabiki bol su tüm bunların yanında, arasında.Afiyet olsun kuzuma :)

Kızım Diş çıkarıyor ! :))

Evet 2 gün oluyor farkedeli.Ona mama yedirirken kaşığın altı sanki sert bir şeye sürter gibiydi.Birde ne göreyim, toplu iğne ucu kadar iki tane diş başı alt çenede.Nasıl sevindim.Gece uykusunda çok fazla bölünmeler başlamıştı, demek bundanmış.Şimdi beni aldı bir korku, ya ateş yaparsa, ya bir şey olursa diye.Uyurken gidip kontrol ediyorum, sonra içim rahatlıyor.Allah'ım kolaylıkla atlatsak şu diş olayını yeter baban.Ama illa ki zorluk olacak tabi.Ama anne olunca insan dayanamıyor, anladım bunu.Yavrusunun tırnağı acısa annenin yüreği acıyor.Benim de canım annem derdi hep anne olunca anlarsın diye de, inanmazdım.Allah'ım sen herkesin yavrusunu bağışla ailesine sağlıcakla inşallah...

İlk Ayrılık....

Eşim 14 Ekim'de ameliyat oldu; ön çapraz bağları kopmuştu bacağında.Bizde kızımla bu nedenle ilk defa ayrı kaldık.Bir gün ve gece, ertesi öğleden sonraya kadar ayrı idik.Kızımı anneannesiyle başbaşa bırakıp eşime refakat ettim.Ameliyat iyi geçmişti ama eşimin çok acısı vardı.O gece hastanede rüyamda kızımla oynuyor ,gülüşüyorduk.Öyle güzeldiki kendi gülme sesime uyandım.Of Allah'ım ne zormuş ayrı kalmak.Burnumda tüttü valla.Ertesi gün öğleden sonra kızıma kavuşmayı iple çektim.Oh şimdi içerde odasında mışıl mışıl uyuyor ya, daha ne isterim.Hamdolsun Rabbime.Seni bana verdiği için Allah'a binlerce kez hamdolsun...

Ölürüm annem ben sana....

Biraz kötü gibi görünen bir başlık olsa da, öyle ama kim ölmezki sevgisinden yavrusuna.Evlat aşkı bambaşkaymış.Derlerdi de bu kadar olacağını bilmezdim.Bu fotoğraftaki minik kızımın bu bakışlarına resmen eriyorum.Yavrusu insana başka görünürmüş ya belki de öyle ama ben önceden de başkalarının yavrularınıda severdim.Ve dünya üzerinde hayran kalınmayacak bir bebek, çocuk yoktur ki.Hele çirkin bebek yada çocuk hiç yoktur.Bunu söylememin nedeni şu :

Geçen babamızla markete girdik alışverişe.Orada Elifi'i sevenlerden biri "ay çok tatlı, çirkin şey" dedi.Babamız şöyle bir döndü "Efendim ! " diye.Ben hemen açıkladım, nazar değmesin diye öyle sever bazıları diye.Ama ikna olmadı eşim."Olmaz öyle şey, çirkin çocuk mu olur, hele bebek olmaz.Olsa da öyle görülemez "diye.İnsan evladına hiç bir olumsuz lafı yakıştıramıyor bir kere daha anladım.

Seni çooooook seviyoruz annem, umarım bizi utandırmazsın.Senden tek isteğimiz bu.Daha çok erken dimi, neler düşünüyorum böyle !!!! :)

Uzak kalmak...

Bir süredir hatta uzun bir süredir nete giremiyorum dolayısıyla da bloglara da yazamıyorum.Nedeni ise bilgisayarımızın çökmesi, tamir ettirmek bir süre aldı.Sonra da koşturmacalar derken baya bir zaman geçmiş.

Kızım bu arada 7 ayını tamamladı, 8. ayımızı sürüyoruz artık.Baya baya katı gıdalara geçtik artık, o da büyüyor, artık emmeler eskiye göre daha az.Ama şimdiden o minik dudaklarıyla meme aranmasını, göğsümü tutarak sanki elinden almasınlar dercesine emmesini özledim.Daha seyrekleşti emmeler.Anladım ki ilk özel anımız, sadece bize ait olan o anlardan ilki yavaşça azalıyor ve elimden uçup gidiyor.Ciddi ciddi üzülüyorum, hatta gözlerimin dolduğu oluyor.Seninle geçen her anım eşsiz güzellikte kızım.Sen emerken seni izlemek, o minik parmaklarını tek tek öpmek hiç birşeyle karşılaştıramayacağım bir duygu.Hani anlatılmaz yaşanır derler ya, işte öyle.Artık dış dünyayı iyice merakla incelemeye başladın ki biliyorum bu gittikçe artacak, eksilmeyecek.Senin için tek dileğim Allah'tan hep karşına iyi niyetli güzel insanlar çıksın ve Rabbimin koruyucu melekleri hep yanında olsun.Annen senin için hep duacı olacak zaten minik mucizem.Seni asla anlatamayacağım kadar çok seviyorum bebeğim.

İlk yoğurt denememiz :))

Bu akşamüstü ilk yoğurt denememizi yaptık.Daha doğrusu deneyememe :( Çünkü yaklaşık yarım saatlik hokkabazlık ve uğraş sonucu toplasanız 1 kaşık belki yememiştir.Birde sırıtışı vardi ki ...Bebeğim, yemek zorundasın ki büyüyesin, güzel bir genç kız olasın,kemiklerin güçlensin, sağlıklı olasın dedim ama ne fayda :)))Bakalım yarın sabahta ilk kahvaltıyı yedirmeye çalışıcam ama ondanda pek umutlu değilim.Hep söylüyorlardı emzirmek en büyük rahatlık diye, anlıyorum ve daha neler anlıycaaammmm...

11 ayın sultanı Ramazan geldi :)

Nihayet mübarek Ramazan ayımıza da kavuştuk.Bu Ramazanın bende ki önemi daha da başka artık.Çünkü minik kızımızla ilk Ramazan ayımızı geçiriyor olacağız.Aynı zamanda 6. ayını doldurmak üzere olduğu için de ek gıdalara yavaştan başlamış olucaz.Bu mübarek ayın herkesin evine ve özellikle evladına şans, bereket, bolluk, huzur, sağlık getirmesini dilerim.Hayırlı Ramazanlar :))

Tüm müslüman aleminin Mirac Kandili mübarek olsun.Allah cümlemizin hayırlı dualarını kabul etsin.

Sıcaklar...

Sıcaklar yüzünden evde duramaz olduk.Bizim ev en üst kat, çatı var ama yine de o kadar sıcakki evde duramıyoruz.Yeni taşındığımız içinde klimayı falan taktıramadık bir fırsat bulup.Bizde çapraz binamızda olan anneme kaçıyoruz kızımla.Onların evi çook serin.Hem Elif'te gündüz uykusunu rahatla uyuyor orada.O nedenle pek fırsat bulupta yazamadım.Kızım günden güne büyüyor, 4,5 aylık oldu bile.Onda hergün bir gelişme görmek beni çok mutlu ediyor.Allah'ım nasıl birşeymiş bu evlat sevgisi?Yere göğe sığamıyorum, sığdıramıyorum.Canımdan öte benim meleğim.Allah'ıma hamdolsun bana bu duyguyu yaşattığı için...

Elif'ime

Birtanecik meleğim, Elif'im.Bu bloğu açmamın tek amacı sana ilerde okuyabileceği bir nevi günlük gibi anılar bırakmak.Ne kadar başarılı olurum bilmiyorum.Ama sen benim hayata bıraktığım en büyük başarım ve izimsin..

Umarım diğer blogger arkadaşlarda bu yeni yolculukta beni ve seni yalnız bırakmazlar.